انتظار می‌رود ترامپ در مناطق غیردرگیری و دچار ضعف حافظه نهادینه‌شده، سیاست ایدئولوژیک را از سر ترجیح اجرا کند، ولی در مناطق درگیری، از اجرای سیاست ایدئولوژیک، خودداری و یا منتظر فرصت خواهد شد.

نگارنده در مقاله حاضر استدلال می‌کند که «تصویر دشمن» باعث می‌شود ایران و آمریکا در مسیر جنگ باقی بمانند و فقط اصلاح برداشت‌ها و باورها می‌تواند آنها را از این مسیر خارج کند. بدیهی است محتوای مقاله صرفاً بیانگر دیدگاه نگارنده است و لزوماً نظر مرکز بررسی‌های استراتژیک یا شبکه مطالعات سیاست‌گذاری عمومی نیست.

این نوشتار به بررسی فرازونشیب‌ها در روابط روسیه و آمریکا در شروع ریاست‌جمهوری ترامپ می‌پردازد و همچنین واگرایی و همگرایی منافع مسکو و واشنگتن در خاورمیانه را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.

اظهارات مثبت ترامپ درباره روسیه این گمانه‌زنی را در ذهن سیاستمداران آمریکا ایجاد کرد که روسیه با استفاده از اهرم‌های قدرت خود در جهت حمایت از تیم تبلغیاتی ترامپ حرکت کند. این ماجرا با استعفای مایکل فلین از نزدیکان امنیتی ترامپ اوج گرفت و تاکنون پس‌لرزه‌هایش در آمریکا ادامه دارد.

بدون تردید در صورت عملیاتی‌شدن ایده‌های ترامپ، برای اولین بار پس از پایان جنگ سرد، شاهد تغییر در اتحادها و همکاری‌ها خواهیم بود. این امر پیامدهای امنیتی جدی برای نظم‌های منطقه‌ای خواهد گذاشت. دو منطقه مهم خاورمیانه و شرق اروپا بیشترین تأثیر را از دکترین جدید امنیتی ترامپ خواهد پذیرفت.

از دهه 1950 میلادی، ایالات متحده آمریکا دو نسل از راهبردهای کلان در حوزه دفاعی تحت عنوان راهبرد جبرانی را پشت سر گذاشته است و در حال حاضر ساختار دفاعی کشور را برای ورود و تکمیل راهبرد جبرانی سوم آماده می‌کند. چه بسا، قدم در این عرصه نوین نظامی، ضمن حفظ و تقویت بنیه دفاعی، از حساسیت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی نسبت به قدرت مشروع نظامی جمهوری اسلامی ایران بکاهد.