مالیات بر عواید سرمایه‌ای می‌تواند به‌عنوان یک پایه مالیاتی جدید و با هدف جهت‌دهی سرمایه‌گذاری در کشور، کارایی نظام مالیاتی ایران را افزایش دهد و موجبات رونق بخش مولد اقتصاد را فراهم کند.

برخی از محققان در برخی از نوشتارهای تخصصی، از نظریه‌های غیربومی برای تبیین اقتصاد مقاومتی بهره گرفتند، اما کاربست این نظریه‌ها برای توصیف، ارائه مدل نظری و تبیین مفهومی اقتصاد مقاومتی تا حدودی نارسا و غیربومی است. به همین منظور در این نوشتار سعی داریم به نقد و ارزیابی ایده‌های غربی اقتصاد در توصیف مفهومی و نظری اقتصاد مقاومتی بپردازیم.

با توجه به اینکه پیش‏‌بینی مراکز مختلف بر پایین ماندن قیمت نفت در کوتاه و میان‌مدت اقتصاد دلالت دارد، انتظار می‏‌رود دولت با کسری بودجه مواجه شود و نتواند حداقل کارکردهایی که درگذشته ایفا کرده را همانند گذشته ایفا نماید. طبیعتاً نمی‏‌توان انتظار داشت که درآمدهای مالیاتی بتواند از چنان رشدی برخوردار باشد که جبران کاهش درآمد نفت را انجام دهد چراکه بخشی از درآمد مالیاتی خود تحت تأثیر درآمد نفت است و با رشد درآمد نفت، درآمد مالیاتی نیز افزایش پیدا می‏‌کند. در شرایطی که اقتصاد در رکود قرار دارد، بالا بردن ضرایب مالیاتی نمی‏‌تواند برای این مقصود راهگشا باشد و به زیان صنایع، فرار مالیاتی و ترجیح آن‌ها به فعالیت غیررسمی منجر می‏‌شود.
با این وصف، به نظر می‏‌رسد تنها دو گزینه پیش روی دولت قرار دارد: کاهش بودجه و ایجاد درآمدهای دیگر برای دولت. تمرکز این نوشته بر گزینه دوم یعنی ایجاد درآمدهای دیگر است و در این راستا پیشنهاد‌هایی به شرح زیر ارائه می‏‌شود.