نبودِ فاصله زمانی مناسب برای تبلیغ و معرفی نامزدها، پیامدی جز شعاری‌شدن انتخابات ازسوی نامزدها نخواهد داشت. قاعده‌مندی و رفتار سازمانی و حزبی به تشریک مساعی تمامی جریان‌های سیاسی نیاز دارد. در صورت پایبندی افراد و گروه‌ها به سیتسم حزبی، جامعه نیز در انتخاب‌های سیاسی خود محاسبه‌شده‌تر عمل خواهد کرد.

واقعیت آن است که مدت‌هاست جریان اصولگرایی اصیل توسط کسانی نمایندگی می‌شود که در اصول‌گرا خواندن خود احتیاط به خرج داده‌اند. محمود احمدی‌نژاد در حالیکه با حمایت اصولگرایان به قدرت رسید هر جا که لازم شد از آن‌ها تبری جست و حتی معتقد بود اصولگرایان به او مدیونند.

به کار گرفتن شیوه‌ غیرحزبی در انتخابات همواره نابسامانی‌های زنجیره‌ای و تمام‌نشدنی از مشکلات برای کشور به وجود آورده است.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد محافظه‌کاران و لیبرال‌ها نه تنها متفاوت رأی می‌دهند بلکه ساختار مغز آنان نیز با هم تفاوت‌هایی دارد. امروزه تحقیقات در روانشناسی سیاسی سبب پدید‌آمدن عنوانی به نام نوروساینس سیاسی یا نوروپلیتیک (Neuropoltics)‌ شده‌است. هدف از نوروپلیتیک، گردآوری و یکپارچه‌سازی نظریات و روش‌ها به منظور بررسی مکانیسم‌های شناختی عصبی در شناخت و رفتار سیاسی است.

احزاب سیاسی اصلی‌ترین کانون تجمیع خواسته‌ها و علایق گوناگون تلقی می‌شوند که به واسطه حضور آنها، زمینه‌های ساختاری و عینی لازم برای تأثیرگذاری متقابل نیروهای سیاسی و اجتماعی بر یکدیگر و بر ساختارهای سیاسی فراهم می‌شود. یکی از مهم‌ترین مسائلی که پیش‌روی تحلیل‌گران سیاسی می‌باشد، چگونگی فراهم‌آوردن بسترهای نهادینه و قانونمند جهت مشارکت مدنی- سیاسی افراد و گروه‌های مختلف اجتماعی است. در این میان احزاب‌سیاسی اصلی‌ترین کانون تجمیع خواسته‌ها و علایق گوناگون تلقی می‌شوند که به واسطه حضور آنها، زمینه‌های ساختاری و عینی لازم برای تأثیرگذاری متقابل نیروهای سیاسی و اجتماعی بر یکدیگر و بر ساختارهای سیاسی فراهم می‌شود.

تاکنون مسئله بررسی احزاب از چشم‌انداز هویتی و بازخوانی فعالیت‌های آنها از این موضع در دستور کار پژوهشگران این حوزه نبوده‌است. از این رو شایسته است ضرورت‌ مطالعه احزاب از چشم‌انداز هویتی را مورد توجه بیشتری قرار دهیم. زیرا مسئله هویت صرفاً مسئله اصلی جامعه ما نیست، بلکه همه جوامع همواره درگیر مسئله هویت و احساس تعلق ملی و ضرورت بازتعریف دائمی عناصر و زوایای هویتی خود هستند.