نگارنده مقاله حاضر، از دانلود غیرقانونی کتاب‌های فارسی دفاع نمی‌کند، اما «دزدی» نامیدنِ این کار پیامدهایی نیز خواهد داشت که باید آن‌ها را گوشزد کرد. اگر دانلود غیرقانونی کتاب را دزدی بدانیم، پس ترجمه و نشر بی‌مجوزِ کتاب‌های خارجی نامش چیست؟ اگر دانلود غیرقانونی را که نوعی استفاده غیرتجاری از کتاب‌هاست، دزدی بنامیم، آنگاه استفاده تجاری از کتاب‌های دیگران، به‌طریق‌اولی، دزدی خواهد بود.

در سال‌های اخیر، مسئله دانلود غیرقانونی به یک مشکل جدی در کشورهای مختلف تبدیل شده‌است و ظاهراً سیاست جامع و کارآمدی هم برای حل این معضل تدوین نشده‌است. پیش‌شرط تدوین چنین سیاستی، صورت‌بندی مبانی نظری و اخلاقی کپی‌رایت و مشخص کردن نحوه ایجاد تعادل میان رعایت حقوق پدیدآورندگان و جریان آزاد اطلاعات است. در این مقاله، ابتدا به تاریخچه و جنبه‌های حقوقی و اخلاقی کپی‌رایت اشاره می‌کنیم و سپس به بحث درباره روش‌های احتمالی حل مسئله دانلود غیرقانونی می‌پردازیم.

چون دولت تحت شمول مفهوم بخش خصوصی نیست، لذا نمی‎تواند مشمول محدودیت‎هایی باشد که در قانون برای تأسیس یک شبکه مستقل تلویزیونی خصوصی در نظر گرفته شده است.

فضای رسانه‌ای کشور، پیش از اجرای طرح، زمینه‌سازی مناسب برای مشارکت را خلق نکرد. در حین اجرا هم درصد پایینی از برنامه‌های رسانه‌ای به امر سرشماری اختصاص یافت که بیشتر آن‌ها هم در حد خبر یا تبلیغاتی کم‌رنگ بود. لازم بود پیش از اجرای طرح، مسئولان سرشماری با دعوت از اصحاب رسانه آن‌ها را دعوت به همکاری کنند تا آن‌ها فضای ذهنی مطلوبی برای اجرا فراهم آورند.