فضای سیاسی و حقوقی برای انجام سرمایه‌گذاری‌ در پالایشگاه‌ها و شبکه‌های پخش فرآورده‌های نفتی اروپا توسط ایران بیش از هر زمان دیگری فراهم است. در طولانی‌مدت نیز البته امکان سرمایه‌گذاری برای ساخت پالایشگاه در اروپا به صورت مشترک با طرف روپایی وجود دارد.

مقاله حاضر به تبیین چرایی مصرف بی‌رویه انرژی و به تبع آن گاز طبیعی در کشور و بررسی آثار آن بر کاهش توان صادرات گاز کشور می‌پردازد. همچنین نگاهی به سیاست‌های اجراشده جهت کاهش مصرف انرژی تاکنون و همچنین دو سیاست پیشنهادی دیگر در این مورد دارد.

مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در سال 1395 کتاب مهمی با عنوان «عمده‌ترین مسائل کشور: اولویت‌ها و راهبردهای مجلس شورای اسلامی در دوره دهم» منتشر کرد که به تدریج خلاصه‌ی هر یک از بخش‌های موضوعی آن در شبکه مطالعات سیاست‌گذاری عمومی منتشر خواهد شد.

رویکرد پیوند آب، انرژی و غذا یک چشم‌انداز کلی از پایداری است که تلاش می‌کند تا تعادل میان اهداف مختلف، منافع و نیازهای مردم و محیط‌زیست را بر اساس کمی‌سازی روابط آب، انرژی و غذا از طریق مدل‌سازی‌های کیفی و کمی و همچنین پیشبرد تحقیقات برای مدل‌سازی یکپارچه و مدیریت برای ارائه استراتژی‌های مهم توسعه پایدار در جهان پویا و پیچیده امروز را برقرار سازد.

صنعت سیمان یکی از صنایع انرژی‌بر کشور محسوب می‌شود. از این‌رو در این مقاله میزان یارانه انرژی به ازای تولید یک تن سیمان محاسبه شده است. با توجه به ظرفیت سالانه تولید سیمان کشور هم‌اکنون میزان کل یارانه «بی‌هدف» تعهد شده از سوی دولت در صنعت سیمان بیش از دو میلیارد دلار است.

ایران به عنوان یک کشور عضو OPEC، اگرچه سهم قابل توجهی از منابع نفت و گاز جهان را داراست، اما همواره از محدودیت گزینه‌ها در سیاست‌گذاری انرژی رنج برده است. در این راستا، این نوشتار به بررسی مخاطرات و فرصت‌های موجود در این بخش پرداخته و از دیدگاه اقتصادی، پیشنهاداتی را برای استفاده سیاست‌گذاران بخش انرژی کشور در اختیار می‌گذارد.